10 Νοε 2013

Βοβούσα - Βλαχοζάγορο: Στην αγκαλιά του Αώου

Μια πανέμορφη ορεινή περιοχή κρυμμένη στη σκιά των αιώνιων κορυφών της Πίνδου και μακριά από τη βουή των διάσημων θερέτρων της Ηπείρου. Το Βλαχοζάγορο και η Βοβούσα βιώνουν τη σημερινή πραγματικότητα ανακαλώντας μνήμες από το παρελθόν, δίπλα σε μια φύση που ακόμα επιβάλλει τους δικούς της όρους στις ανθρώπινες κοινότητες.

Το ανατολικό Ζαγόρι αποτελείται από μια συστάδα δεκαπέντε περίπου οικισμών που βρίσκονται στη ράχη της Πίνδου, στα ανατολικά του νομού Ιωαννίνων και στα σύνορά του με τον νομό Γρεβενών. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν το Φλαμπουράρι, το Γρεβενίτι, το Τρίστενο, το Ελατοχώρι, το Μακρίνο, ο Καστανώνας, η Δόλιανη και φυσικά η Βοβούσα, το όμορφο κεφαλοχώρι που απλώνει τις γειτονιές του πάνω από τις όχθες του ποταμού Αώου.
Η Δόλιανη και το όμορφο γεφύρι της.  Φωτογραφία: Θοδωρής Αθανασιάδης www.viewsofgreece.gr
Η Δόλιανη και το όμορφο γεφύρι της.

Φωτογραφία: Θοδωρής Αθανασιάδης
www.viewsofgreece.gr
Είναι πιο εύκολα επισκέψιμα μέσω της νεότευκτης Εγνατίας Οδού που συνδέει το Μέτσοβο με τα Γιάννενα, ενώ τα υπόλοιπα Ζαγοροχώρια προσεγγίζονται κυρίως από τα Γιάννενα και από τον οδικό άξονα Γιάννενα - Καλπάκι - Κόνιτσα.

ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΖΑΓΟΡΙ Ορεινό όνειρο

Ποτάμια κρυστάλλινα κυλάνε κάτω από πέτρινα, τοξωτά γεφύρια. Aγρια δάση κρύβουν μέσα τους πηγές με νούφαρα. Θρυλικά χωριά και άνθρωποι βιώνουν το μοναδικό τους τοπίο, ανέγγιχτοι από τον μαζικό τουρισμό.

ΚΕΙΜΕΝΟ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΜΑΡΩ ΚΟΥΡΗ










Σπάνια οικοσυστήματα και καταφύγια άγριας ζωής, 16 παραδοσιακοί οικισμοί, μνημεία και καλαίσθητα γεφύρια είναι η κληρονομιά του Ανατολικού Ζαγορίου, συν το διαμάντι του εθνικού δρυμού της Πίνδου.
Λένε ότι το τοπίο διαμορφώνει τον άνθρωπο. Πώς να είναι οι κάτοικοι του Ανατολικού Ζαγορίου, αν όχι γεμάτοι αποχρώσεις στην ψυχή, όμοιες με των γύρω βουνοκορφών; Πώς να μην είναι διάφανο το βλέμμα τους σαν το τρεχούμενο νερό που σιγοτραγουδάει κάτω από τα παράθυρά τους; Ανθρωποι που μεγάλωσαν βαδίζοντας πάνω σε γεφύρια που ενώνουν τα σπίτια τους.
Ο οργανωμένος τουρισμός και τα προγράμματα χρηματοδότησης ξενοδοχειακών μονάδων δεν τους άγγιξαν. Ο χρόνος εδώ κυλάει αρμονικά. Τα χέρια είναι ακόμη ροζιασμένα από την ενασχόληση με το χώμα και τα ζώα. Οι πολλοί απάτητοι δρόμοι οδηγούν σε τόπους απρόβλεπτης ομορφιάς και ενέργειας. Κρυμμένη μέσα στα βουνά, η Βωβούσα, σε υψόμετρο 1.000, γίνεται θησαυρός στη μνήμη του επισκέπτη της. Ο ποταμός Αώος χωρίζει το χωριό στα δύο, όμως ένα μονότοξο, παμπάλαιο γεφύρι, χτισμένο στην καρδιά του χωριού, το επανασυνδέει. Το Μουσείο Υδροκίνησης άνοιξε πριν από τρία χρόνια και έχει εκθέματα έναν παλιό νερόμυλο, νεροτριβείο, μαντάνι (μηχανή που στεγανοποιούσε τα βαριά ρούχα, π.χ. τις κάπες) και νεροπρίονο (μηχανή που επεξεργάζεται το ξύλο με την κίνηση του νερού). Τα εκθέματα λειτουργούν κανονικά.